آرشیو اردیبهشت ماه 1400

كاسواري پرهاي مشكي سخت و صورتي آبي‌رنگ دارد. گردن آن به رنگ قرمز روشن يا زرد است و تاجي استخواني بر سر دارد. پاهايش بزرگ و نيرومند است و پنجه‌اي خنجرمانند دارد.

كاسوري نام يكي از خطرناك‌ترين پرندگان روي زمين است. شايد بتوان گفت تنها پرنده خطرناك جهان به شمار مي‌رود. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا درباره اين پرنده بيشتر صحبت مي‌كنيم.

كاسوري، خطرناك‌ترين پرنده

كاسوري سومين پرنده بزرگ دنيا است كه طول آن به ۲ متر مي‌رسد. اين پرنده دومين پرنده سنگين وزن جهان با چيزي در حدود ۶۰ كيلوگرم است.

چرا اين پرنده لقب خطرناك‌ترين پرنده دنيا را به خود گرفته است؟

در پاسخ بايد گفت كه كاسوري‌ها در هيچ مبارزه‌اي كه با ديگر حيوانات و يا انسان‌ها دارند هرگز شكست نمي‌خورند. اين پرنده قابليت‌هاي عجيب و غريبي دارد. مي تواند تا ۲ متر بالا بپرد. سرعت فوق العاده ۵۰ كيلومتر در ساعت دارد. يك شاخ خيلي تيز بالاي سرش وجود دارد كه مي‌تواند مثل يك خنجر فوق العاده تيز  از آن در جنگ‌ها استفاده كند. اين خنجر طبيعي ۱۲ سانتيمتر طول دارد.

كاسوري پرنده‌اي شبيه بوقلمون

اين پرنده در عين حال شكل و ظاهر رعب آوري هم دارد. پرهاي سياه رنگي بدنش را پوشانده و تا حدودي شبيه بوقلمون است. گردن آبي با زائده قرمز رنگي كه از آن آويزان است را مي توان ويژگي بارز اين نوع پرنده دانست. چشمان بزرگ و تيز كاسوري مي‌تواند كوچك‌ترين حركت و جنبشي را در دوردست ترين نقاط ببيند. هر سال ۲۰۰ مورد حمله كاسوري به انسان گزارش مي‌شود كه برخي از آن‌ها منجر به مرگ مي‌شود. براي مثال در سال ۱۹۲۶ يك انسان در برخورد با كاسوري به طرز رقت‌انگيزي جان خود را از دست داده بود.

 نكته عجيب اين است كه كاسوري‌ها بي هيچ دليلي به سگ‌ها حمله مي‌كنند

تا كنون هيچ كسي نتوانسته راز حمله كاسوري‌ها به سگ‌ها را كشف كند. اين پرنده‌ها اغلب به خانه‌هاي مسكوني حمله مي‌كنند. با نوك و شاخ خود به درها و پنجره‌ها آسيب مي‌رسانند.

زيستگاه كاسوري

زيستگاه اين پرنده مناطق شمالي استراليا است. اين پرندگان در جنگل‌هاي استراليا نقش مهمي در انتشار دانه‌ها و بذر گياهان دارند. كاسوري ميوه‌خوار است و از قارچ‌ها، نرم تنان و حشرات تغذيه مي‌كند. گروهي از پژوهشگران كاسوري‌ها را از نسل دايناسورها مي‌دانند. با همه اين اوصاف كاسوري پرنده زيبا و شگفت انگيزي است.

پيشنهاد مطالعه: مطلب خطرناك‌ترين حيوانات ايران را بخوانيد

تصوير يك قلب شكسته، معمولا ناراحتي عميق و اندوه زياد را منعكس مي‌كند و توصيفي است كه معمولا بيانگر از دست دادن يك رابطه عاشقانه يا قرار گرفتن در نااميدي و افسردگي است.

بر اساس تحقيقات، سيستم ايمني بدن افرادي كه دچار شكست‌هاي عاطفي مي‌شوند ضعيف‌تر مي‌شود. افرادي كه دچار شكست‌هاي عاطفي مي‌شوند ميزان فشار خونشان افزايش پيدا مي‌كند. ضربان قلب آن‌ها تندتر مي‌زند و سيستم ايمني بدنشان ضعيف‌تر مي‌شود. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا درباره احساس دل‌شكستگي صحبت خواهيم كرد.

احساس دل‌شكستگي

دانشمندان متوجه شدند مشكلات عاطفي و در حقيقت قلب شكسته حتي ‌مي‌تواند باعث مرگ انسان‌ها شود. اين تيم تحقيقاتي ۸۰ فرد بالغ را كه اخيرا دچار شكست‌هاي عاطفي شدند مورد بررسي قرار دادند.

نتايج تحقيقات آن‌ها نشان داد بعد از شكست‌هاي عاطفي بسياري از افراد دچار نااميدي و افسردگي مي‌شوند. خواب آن‌ها دچار اختلال مي‌شود. اشتهاي خود را از دست مي‌دهند. هم‌چنين در طي اين مدت تغييرات خاصي در ساختار فيزيولوژي بدن صورت مي‌گيرد كه مي‌تواند خطر حملات قلبي را افزايش دهد.

دانشمندان با بررسي سلامت افرادي كه به تازگي يكي از نزديكان خود را به واسطه طلاق و مانند آن از دست داده‌اند، متوجه شدند اين افراد نسبت به ديگران فشار خون بسيار بالاتري دارند و نبض‌ آن‌ها بسيار تندتر مي‌زند.

تغييرات طي شكست‌هاي عاطفي

اين تغييرات معمولاً در طي شش ماه اول شكست‌هاي عاطفي رخ مي‌دهد. وجود رابطه بين وضعيت احساسي و روحي انسان‌ها و سلامت فيزيكي آن‌ها موضوع جديدي نيست. محققان ده‌ها سال است كه در حال تحقيق روي اين موضوع هستند تا به تغييراتي كه بعد از بروز مشكلات عاطفي براي انسان‌ها رخ مي‌دهد، پي ببرند.

رابطه وضعيت روحي و سلامت فيزيكي

بسياري از كارشناسان معتقدند وضعيت روحي و احساسي انسان‌ها مي‌تواند معيار بسيار مناسبي براي تخمين وضعيت سلامت انسان‌ها در آينده باشد.

پيشنهاد مطالعه: مطلب چگونه با مشكلاتمان مواجه شويم را بخوانيد.

در هر لحظه فقط نيمي از كره سماوي را مي‌بينيم، بنابراين هرگاه به آسمانِ پرستاره شب نگاه كنيم نصف تعداد كل ستاره‌ها را مي‌بينيم. اين تعداد هم با توجه به فصل‌هاي مختلف، اندكي متفاوت خواهد بود.

آيا تا به حال به اين فكر كرده‌ايد كه تعداد كل ستاره‌هاي آسمان چقدر است؟ پيدا كردن جواب دقيق اين سوال كار آساني نيست. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا درباره تعداد كل ستارگان آسمان صحبت خواهيم كرد.

تعداد كل ستاره‌هاي آسمان

هنگامي كه اين سوال را از خود مي‌پرسيم، مهم است كه دنيا را بعنوان يك كل از دنيايي كه مي‌توان ديد جدا كنيم. جهان ۱۳.۸ ميليارد سال پيش متولد شده است. ما تنها قادر به مشاهده اشيايي با فواصل خاصي تا زمين هستيم. نورهاي اجسام با فواصل طولاني‌تر هنوز زمان كافي براي رسيدن به ما را نداشته‌اند.

آيا تعداد كل ستاره‌هاي آسمان را مي‌دانيد؟

ستاره شناسان تخمين زده‌اند كه جهان قابل مشاهده بيش از ۱۰۰ ميليارد كهكشان دارد. كهكشان راه شيري ما نيز داراي ۳۰۰ ميليارد ستاره است. اختر شناسان ميزان تمام ستارگان قابل مشاهده را حدود ۷۰ ميليارد ترليون برآورد كرده‌اند.

با اين حال اين برآوردها بسته به حساسيت تلسكوپ‌هاي امروزي، متغير است. تخمين‌هايي كه اخيرا صورت گرفته، تعداد كهكشان‌هاي قابل مشاهده را به دو تريليون افزايش داده است. اغلب اين كهكشان‌ها، كهكشان‌هاي كوچك با ستاره‌هاي كم نور هستند.

چند ستاره در آسمان شب مي‌درخشند؟

تعداد ستاره‌هايي كه در آسمان شب مشاهده مي‌شود بسته به چند متغير از جمله آلودگي، نور و ديد شما متغير است. در شهرهاي بزرگ و پرنور ما تنها قادر به مشاهده پرنورترين ستارگان هستيم. اين بدان معنا نيست كه هيچ چيز را هم نمي‌توان ديد.

در يك آسمان تميز و تاريك مي‌توان با چشم غير مسلح هزاران ستاره را در آسمان شب مشاهده كرد.

بنابراين براي اينكه كم‌نور‌ترين ستاره را بتوانيم ببينيم بايد كل آسمان را كه ۹۰۰۰ ستاره دارد نظاره كنيم. از آنجا كه ما تنها مي‌توانيم نيمي از آسمان را ببينيم اين به معني اين است كه تنها ۴۵۰۰ ستاره در آسمان شب قابل رويت است.

پيشنهاد مطالعه: مطلب بسياري از ستاره‌هاي مشابه خورشيد ميزبان سيارات سكونت پذير هستند را بخوانيد.

سيستم هوش مصنوعي پيش‌بيني زلزله دانشگاه "استنفورد" كه تحت رهبري "مصطفي موسوي" دانشمند ايراني اين دانشگاه توسعه يافته، با تشخيص فعاليت‌هاي لرزه‌اي قادر است وقوع زمين لرزه‌ها را پيش‌بيني كند.

گروهي از محققان دانشگاه “استنفورد”(Stanford) از روش جديدي براي استفاده از هوش مصنوعي (AI) رونمايي كرده‌اند تا توانايي ما را در خواندن امواج لرزه‌اي افزايش دهند. آن‌ها از هوش مصنوعي براي تمركز بر ميليون‌ها تغيير كوچك و ظريف در پوسته زمين استفاده مي‌كنند. اين گروه اميدوارند كه اين حركات كوچك بتواند براي رمزگشايي علائم هشدار دهنده براي وقوع زمين لرزه‌هاي بزرگ عمل كند. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا درباره اين سيسيتم پيش‌بيني زلزله بخوانيد.

شناسايي زلزله

اين تيم چندين سيستم يادگيري ماشين براي شناسايي زلزله ايجاد كرده است. در اين ميان، سيستم موسوم به “CRED” وجود دارد كه در سال ۲۰۱۹ ساخته شده است. اين سيستم از الگوريتم‌هاي صداي محرك در سيستم‌هاي دستيار مجازي الهام گرفته است.

مقاله جديد، جزئيات آخرين تلاش اين تيم را ارائه مي‌دهد. مدلي كه زمين لرزه‌هاي بسيار كوچك را با سيگنال‌هاي ضعيف تشخيص مي‌دهد.

مبدل زلزله

محققان سيستم جديد خود را “Earthquake Transformer” به معناي مبدل زلزله ناميده‌اند. سيستم پيش‌بيني از مكانيسم توجه براي پردازش مقادير زيادي از داده‌ها و دريافت مهم‌ترين عناصر آن‌ها استفاده مي‌كند.

اين تيم به منظور آزمايش “مبدل زلزله”، الگوريتم خود را بر روي داده‌هايي كه شامل يك ميليون لرزه نگار دستي ثبت شده در دو دهه گذشته در سطح جهان بود، به استثناي ژاپن آموزش داد. آن‌ها سپس براي آزمايش، پنج هفته داده مداوم ثبت شده در ژاپن در زمان وقوع زمين لرزه ۶.۶ ريشتري توتوري و پس لرزه هاي آن از ۲۰ سال پيش را انتخاب كردند.

اين سيستم در طول آزمايش، ۲۱ هزار و ۹۲ رويداد را شناسايي و مكان‌يابي كرد كه بيش از دو و نيم برابر تعداد زمين لرزه‌هايي است كه با دستگاه‌هاي دستي شناسايي شده است.

بيشتر بخوانيد: براي مطالعه بيشتر مطلب «پيش‌بيني وقوع زمين لرزه از چند روز قبل توسط بعضي جانوران» را بخوانيد.

در حالت خواب حافظه شنيداري مي‌تواند فعال باشد و صداهاي محيط اطراف را درك كند. اين موضوع با بررسي جديد محققان با آزمايش ميزان يادگيري در خواب در بين افراد به اثبات رسيد اما هنوز در خصوص اين موضوع تحقيقات كامل نشده است.

با خوابيدن، بخشي از ادراك ما از محيط كاهش مي‌يابد. به همين دليل قدرت شنوايي انسان در خواب تا حدود زيادي كاسته مي‌شود. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا درباره ميزان شنوايي هنگام خواب صحبت خواهيم كرد.

وضعيت شنوايي ما وقتي خواب هستيم

ما مي‌خوابيم و بعضي از اعضاي بدنمان هم‌چنان بيدار هستند و فعاليت‌هايي انجام مي‌دهند كه ما خبر نداريم. هنگام خوابيدن ادراك ما از محيط بطور كامل كاهش نمي‌يابد بلكه تحت تاثيرات امواج خاص مغزي تغيير مي‌كند. بدن در طول خواب تصميم مي‌گيرد تا صداها و حركاتي كه در اطراف اتفاق مي‌افتد را ناديده بگيرد. در واقع وقتي خواب هستيم صدا را مي‌شنويم اما مغزمان آن‌ها را ناديده مي‌گيرد براي همين ما تصور مي‌كنيم چيزي نشنيده‌ايم. اين تصميم گيري اغلب در مغز اتفاق مي‌افتد.

بدن مانند هميشه كار مي‌كند اما مغز مانند يك فيلتر عمل كرده و تصميم مي‌گيرد كه به صدا پاسخ دهد يا نه. اگر به صدا پاسخ دهد، از خواب بيدار مي‌شويم و اگرنه همچنان خواب مي‌مانيم. اگر از خواب بيدار شويم، احتمالاً حافظه ما صدا را شنيده است.

اگر بيدار نشويم، يعني هيچ چيز نشنيده‌ايم. اين يك ابزار خارق العاده براي محافظت از خواب ماست كه در غير اين صورت هنگام خواب با هر صدايي بيدار خواهيم شد. البته اين امر به اين معنا نيست كه موقع خواب كلا از دنياي اطراف خارج مي‌شويم زيرا اگر اين گونه بود، احتمالاً جانمان هم در خطر مي‌افتاد.

مغز ما به صداهاي بلند پاسخ مي‌دهد

صداهاي بلند‌تر احتمالاً قابليت بيشتري براي بيدار كردن ما نسبت به صداهاي آرام‌تر دارند. مثلا يك صداي زنگ بلند يا صداي فرياد يا شكستن چيزها با صداي زياد هنگام شب، احتمال بيشتري براي بيدار كردن ما دارد.

نوع صدا هم اهميت دارد

صداهاي غير معمول يا صداهاي مهم، معمولاً احتمال بيشتري براي بيدار كردن ما دارند. مغز ما صداهاي غير معمول را به عنوان يك خطر برداشت مي‌كند و در مورد آن خطر به ما هشدار مي دهد. در نتيجه مغز تصميم مي‌گيرد كه از ما محافظت كند يا در صورت نياز فرار كند.

با خودتان تصور كنيد كه اين ويژگي چقدر براي گذشتگان مهم بوده

كساني كه در طبيعت مي‌خوابيدند مي‌توانستند صداهاي بلند را شناسايي كنند. صدا‌هاي عجيب و غريب مثل حيوانات را هنگام خواب بشنوند و به آن پاسخ دهند. مغز همچنين صداهاي مهم را بهتر شناسايي مي‌كند، مثل شنيدن صداي نام خودمان. زماني كه ديگران نام ما را صدا مي‌زنند، راحت‌تر بيدار مي‌شويم تا زماني كه چيز‌هاي ديگري بگويند.

پيشنهاد مطالعه: مطلب آيا خواب رازهاي ما را افشا مي‌كند را بخوانيد.

در فضا نيروي جاذبه وجود ندارد به همين علت غذا خوردن بسيار دشوار است.

تا به حال شده به اين فكر كنيد وقتي فضانوردان به فضا سفر مي‌كنند چي مي‌خورند چي نمي‌خورند؟ در اين مطلب از مجله دلتا قصد داريم شما را از برنامه غذاي فضانوردان باخبر كنيم.

برنامه غذاي فضانوردان

چطور مي‌توان در فضا غذا خورد؟

در فضا، به دليل اينكه نيروي جاذبه وجود ندارد، خوردن و نوشيدن براي فضانوردان دچار مشكل مي‌شود. اگر در فضا غذايي را رها كنيد به حالت معلق در خواهد آمد و به زمين نمي‌افتد. آب در ليوان باقي نمي‌ماند و باعث به هم ريختن و خراب كردن فضاپيما مي‌شود. بايد بدانيد كه اولين ماموريت سفر به فضا تنها چند دقيقه طول كشيد. طبيعتا در آن زمان نيازي به غذا نبوده است. در ماموريت‌هاي بعدي فضانوردان به غذا احتياج داشتند. به همين امر محققان زمان زيادي را صرف راهي براي خوردن و آشاميدن فضانوردان انديشيدند.

اولين غذاي فضانوردان چه بود؟

اولين غذاي فضانوردان چندان براي آن‌ها لذت بخش نبود. اين غذا بيشتر شبيه غذاي كودكان بود. فضانوردان اين نوع غذا را به دهان نزديك مي‌كردند و مي‌خوردند.

دانشمندان به اين نتيجه رسيدند كه از غذا‌هاي سرد منجمد شده استفاده كنند. اين غذاها به راحتي آب آن‌ها گرفته مي‌شود. همچنين به مدت طولاني در يخچال سالم مي‌مانند. اين غذاها به آساني بسته بندي و در سفينه فضايي ذخيره مي‌شوند. چون آب غذا‌ها كاملا گرفته مي‌شد، بايد به غذا‌ها آب اضافه مي‌شد تا طعم بهتري پيدا كنند و قابل خوردن شوند.

براي آماده كردن چنين وعده غذايي فضانوردان آب را با فشار و به وسيله تفنگ آبي روي بسته غذا مي‌ريختند. بعد از چند دقيقه غذاي نمناك را مي‌خوردند.

آيا در فضا غذاي گرم طبخ داده مي‌شود؟

در ماموريت‌هاي اپولو ناسا كه فضانوردان به ماه فرستاده مي‌شدند و چندين روز طول مي‌كشيد، فضانوردان آب گرم را به غذايشان اضافه مي‌كردند و در نتيجه غذاي گرم مي‌خوردند!

آن‌ها از خوردن سوپ داغ، مرغ و برنج، ساندويچ گوشت و حتي دسر شكلات به صورت گرم لذت مي‌بردند.

در سال ۱۹۷۰ ناسا سيني اختراع كرد كه غذا را گرم مي‌كرد.

آيا فضانوردان آب مي‌نوشند؟

نوشيدن مايعات در فضا نياز به تجهيزات خاص دارد تا نوشيدني به جا‌هاي مختلف حركت نكند. نوشيدني‌ها معمولا در كيسه‌هاي مخصوصي نگهداري مي‌شوند. به سر نوشيدني‌ها لوله‌هايي وصل است تا فضانوردان به طور مستقيم لوله را به دهان ببرند و نوشيدني را ميل كنند.

پيشنهاد مطالعه: مطلب فضانوردان نيروي جاذبه زمين را فراموش مي‌كنند را بخوانيد.

در شش ماه اول، توانايي بينايي نوزاد بسيار رشد مي‌كند. در اين زمان شروع به شناخت بسياري از چيزهايي مي‌كند كه مي‌بيند. طي رشد كودك، نوزاد به تدريج مي‌آموزد اشيائي را كه مي‌بيند از هم تشخيص دهد. كم‌كم ياد مي‌گيرد كاري در مورد اشيايي كه مي‌بيند، انجام دهد.

ديد كودكان تا قبل از سن ۲ سالگي كامل نمي‌شود. اين در حالي است كه مهم‌ترين تغييرات در اين زمينه زماني رخ مي‌دهد كه آنان هنوزيك سالگي را پشت سر نگذاشته اند. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا درباره بينايي نوزادان صحبت خواهيم كرد.

بينايي نوزادان

زماني كه يك نوزاد چشم باز مي‌كند و براي اولين بار پيرامون خود را مي‌نگرد ميزان ديد او ۱۲ تا ۲۵ بار كمتر از ديد يك انسان بالغ است. در واقع مي‌توان گفت نوزاد، تصاوير تاري را مشاهده مي‌كند.

در يك ماهگي نوزاد توانايي تشخيص رنگ‌ها را ندارد. در ۲ ماهگي اندازه مردمك نوزاد بسيار كوچك است، بنابراين نور كمتري را به سمت خود جذب مي‌كند. در نتيجه اشياء به چشم نوزاد تيره‌تر ديده مي‌شوند.

ديد نوزاد در ۳ماهگي چگونه است؟

جالب است بدانيد در ۳ ماهگي نوزاد شروع به تشخيص برخي از اجزاي صورت همانند چشم و دهان مي‌كند.

زماني كه نوزاد ۴ ماه اول را پشت سر مي‌گذارد قدرت ديد او دو برابر شده و ديگر تا ۵ ماهگي ماهيچه‌هاي چشم نوزاد قدرت كافي براي ادراك عميق‌تر فضاي پيرامون خود را كسب كرده است.

تشخيص تصاوير۳بعدي

بعد از گذشت ۶ ماه، چشم و ذهن كودك توانايي آن را پيدا مي‌كند تا از جهان اطراف خود تصاويري ۳ بعدي بسازد. در اين سن نوزادن قادرند با چشم خود اشياء در حال حركت را تعقيب كنند.

به گفته كارشناسان، زماني كه نوزادان چهار دست و پا حركت كردن را شروع مي‌كنند، هماهنگي دست و چشم نوزاد تقويت مي‌شود. اين مهارت به نوزادان در گرفتن اشياء كمك مي‌كند و تا ۹ ماهگي قاعدتا اين مهارت را كسب كرده‌اند.

در ۱۰ ماهگي ديد نوزاد به قدري قوي شده است كه مي‌تواند فاصله‌ها را تا حد خوبي تشخيص دهد. علاوه بر آن، در ۲ ماه آخر يك سالگي، نوزاد جهان را متفاوت از آنچه در قبل مي‌ديده، تماشا مي‌كند، در نتيجه كنجكاوي نوزاد بيشتر برانگيخته مي‌شود.

پيشنهاد مطالعه: مطلب لنز هوشمندي كه علائم حياتي بدن را اندازه مي‌گيرد را بخوانيد.

چندين سال است كه گروهي از افراد اصرار دارند زمين مثل يك پن‌كيك تخت و مسطح است.

نظريه‌اي مي‌گويد زمين تخت است. اين نظريه احمقانه است، اما سوال جالبي را مطرح مي‌كند. اگر حق با آن‌ها بود چه اتفاقي مي‌افتاد؟اگر واقعا روي يك سياره تخت زندگي مي‌كرديم چه مي‌شد؟ دانشمندان جواب اين سوال را پيدا كرده‌اند. اگر زمين تخت بود، دنيا جاي كاملا متفاوتي بود. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا درباره اثبات كروي بودن زمين صحبت خواهيم كرد.

اگر زمين تخت بود چه اتفاقي مي‌افتاد؟

جاذبه، دائما شما را به سمت شمال مي‌كشيد

جاذبه افراد را به سمت پايين نمي‌كشد، بلكه به سمت مركز زمين مي‌كشد. به همين دليل كسي از روي زمين سقوط نمي‌كند.

البته تا وقتي روي يك سياره گرد زندگي كنيد، اين سيستم جواب مي‌دهد. زمين تخت، نازك و طولاني خواهد بود. زمين تخت، شما را به سمت وسط سياره مي‌كشد كه اين مدل به سمت قطب شمال خواهد بود. به همين دليل همه افراد روي زمين كشش مداومي به سمت قطب شمال حس مي‌كنند. هر چه از قطب شمال دورتر شويد، سخت‌تر به سمت وسط كشيده مي‌شويد.

خورشيد زمين را مي‌سوزاند

مشكلات زيادي روي زمين تخت و مسطح وجود دارد. زمين توسط ميدان مغناطيسي از تابش خورشيدي محافظت مي‌شود. اين ميدان تنها بخاطر چرخش سياره‌مان وجود دارد. اگر چرخش سياره ما به هر دليلي متوقف شود، اين ميدان از بين مي‌رود.

پرتو‌هاي خورشيدي زمين را بمباران مي‌كنند. لايه اوزون و در نهايت اتمسفر از بين مي‌رود. نسبت به سيارك‌ها و شهاب سنگ‌ها آسيب پذير مي‌شويم. بدون ميدان مغناطيسي يا اتمسفري كه از ما محافظت كند، سيارك‌ها و شهاب سنگ‌ها به زمين برخورد مي‌كنند. سطح زمين شبيه به سطح ماه مي‌شود.

مي‌توانيد مسافت‌هاي واقعا دور را ببينيد

زندگي روي يك سياره مسطح چيزهاي خوبي هم دارد. مثلا مي‌توانيد از پنجره ببينيد در كشور‌هاي ديگر چه خبر است. چشمان ما واقعا قوي‌تر از آن چيزي هستند كه به نظر مي‌رسند. تنها دليلي كه مسافت‌هاي دور را نمي‌بينيم اين است كه انحناي زمين اجازه نمي‌دهد فاصله بيشتر از ۵ كيلومتر را ببينيم.

هيچ فصلي وجود نداشت

روي زمين تخت، هيچ فصلي نخواهيم داشت. فصل‌ها به دليل انحراف زمين از محورش ايجاد مي‌شوند. به همين دليل تابستان نيمكره شمالي، زمستان نيمكره جنوبي است.

اما در زمين تخت، اين انحراف وجود ندارد و هميشه يك فصل خواهد بود. اگر كل سياره يك فصل باشد، تفاوت اقليمي هم وجود نخواهد داشت. بنابراين نمي‌توان از جابجايي ميكروب‌ها و حيوانات در جهان جلوگيري كرد. در زمين تخت هر بيماري كه در يك بخش زمين شايع شود به سرعت به دورترين مناطق هم مي‌رسد.

‍ پيشنهاد مطالعه: مطلب مرگ سياره زمين را بخوانيد.

از دست دادن حافظه و فراموش كردن همه چيز بعد از يك تصادف طبيعي است و اين فراموشي باعث مي‌شود فرد بتواند درست تصميم‌گيري كند.

زماني كه درشرايط هيجان يا استرس قرار مي‌گيريم، آدرنالين ترشح مي‌شود كه باعث انجام عكس العمل مناسب و سريع مي‌شود. زماني كه در خطر مرگ هستيد نيز به شدت ترشح مي‌شود تا بتواند سرعت و قدرت فرد را براي فرار از آن مهلكه افزايش دهد. در اين مطلب از مجله دلتا درباره علت فراموشي خاطرات لحظه تصادف صحبت خواهيم كرد.

چرا خاطرات تلخ را فراموش مي‌كنيم؟

اغلب، مصدومين حتي به ياد نمي‌آورند چه اتفاقي افتاده است. هرچقدر فرد مصدوم بخواهد آنچه را كه اتفاق افتاده به ياد بياورد، باز هم مغز او چيزي را به ياد نمي‌آورد. اين بخاطر حفظ بقا اتفاق مي‌افتد.

يك روانپزشك از تيم آسيب بعد از تصادف، مي‌گويد: اين يك مسئله‌ طبيعي است كه فرد لحظه تصادف يا درست لحظه بعد از آن را به ياد نمي‌آورد. حالت استرس بيشتر، با حفظ تعادل بين دو حالت ناسازگار و مطلوب، مي‌تواند باعث نجات زندگي فرد در خطر شود، اما به توانايي حافظه آسيب مي‌رساند.

فراموشي خاطرات تصادف

دقيقا در همان لحظه‌اي كه گرفتار خود رويداد هستيد، مغز شما به ابتدايي ترين پاسخ خود يعني مبارزه يا فرار مي‌رود. اغلب اوقات، اين به فرد در خطر كمك مي‌كند تا به اندازه كافي فكر كند تا يك راه فرار پيدا كند. هرچند كه بهاي آن، از دست دادن حافظه است.

پاك كردن خاطرات از حافظه

ترشح بيش از حد آدرنالين، در واقع توانايي مغز را براي ذخيره‌كردن خاطرات از بين مي‌برد. علاوه بر اين، هورمون آدرنالين سعي مي‌كند تا اطلاعات غير مرتبط را مسدود كند. اين هورمون به فرد كمك مي‌كند تا براي زنده ماندن تنها بر روي چيزهايي كه به او در نجات و بقا كمك مي‌كنند تمركز كند.

پيشنهاد مطالعه: مطلب مغز ما چگونه زيبايي را درك مي‌كند را بخوانيد.

گاهي پيش مي‌آيد كه در طول خواب ناگهان از خواب بپريد و با خود بگوييد من كجا هستم؟ اينجا كجاست؟ اما خيلي زود متوجه مي‌شويد كه اين تنها يك واكنش طبيعي بدن است كه ناگهان به يك حركت سريع، شما را از خواب پرانده است.

هيچ چيزي بهتر از يك خواب شبانه آرام و راحت كه به استراحت و بازيابي انرژي كمك مي‌كند، نيست. درست است كه هنگام خواب احساس آرامش مي‌كنيم اما گاهي اوقات چيزهاي ناخوشايندي اتفاق مي‌افتد. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا درباره اتفاقات عجيب هنگام خواب صحبت خواهيم كرد.

اتفاقات عجيب هنگام خواب

راه رفتن در خواب

گاهي هوشياري شما خواب است اما عضلات از كار نيفتاده‌اند. آدم‌ها ممكن است هنگام خواب راه بروند. ممكن است از خانه بيرون بروند اما صبح بعد از بيدار شدن چيزي يادشان نيايد.

فلج خواب

كساني كه مشكل فلج خواب دارند نيمه شب از خواب مي‌پرند. در آن لحظه حتي كوچك‌ترين ماهيچه‌هاي بدن را نمي‌توانند حركت دهند. كساني كه مشكل فلج خواب دارند هنگامي كه مغزشان بيدار است ماهيچه‌هايشان همچنان خواب هستند. به طور ميانگين نزديك به ۷ درصد جمعيت دنيا مشكل فلج خواب دارند.

توهم هيپنوگرافي

اين توهمات زماني اتفاق مي‌افتد كه فرد تازه خوابيده است اما هنوز هوشيار است. اين فرد تصاوير عجيبي را در اطراف خود مي‌بيند. اين تصاوير معمولا چهره‌هاي عجيب و ترسناك هستند. اين مشكل در افرادي كه استرس دارند بوجود مي‌آيد.

سندرم انفجار سر

كساني كه سندرم انفجار سر دارند با احساس صداي بلند انفجار در سر، از خواب مي‌شوند. اين مشكل شايد خطرناك نباشد اما تا حدي فرد را مي‌ترساند.

خواب‌هاي تكراري

همه آدم‌هاي روي كره زمين خواب‌هاي تكراري مي‌بينند. به نظر مي‌رسد مغز سعي دارد با خواب‌هاي تكراري توجه ما را به چيزي كه در زندگي روزمره به آن توجهي نمي‌كنيم جلب كند.

حرف زدن در خواب

اين اتفاق خطرناك نيست اما براي فردي كه نزديك شما خوابيده است آزار دهنده است.

رسيدن به راه حل در خواب

وقتي دائم به يك مشكل فكر مي‌كنيم و نمي‌توانيم آن را حل كنيم ممكن است هنگام خواب به پاسخ سوال برسيم. حتي مندليف نيز در خواب به راه حلي براي ايجاد جدول تناوبي رسيده است.

گاهي بايد از طريق ضمير نيمه هوشيار به پاسخ سوالات رسيد. اين ضمير، هنگام خواب فعال‌تر است.

پيشنهاد مطالعه: مطلب آيا خواب رازهاي ما را افشا مي‌كند را بخوانيد.