تحقيقي كه به تازگي با استفاده از داده‌هاي ۱۰ تحقيق در اروپا انجام شده، كمبود فعاليت فيزيكي را دليل احتمالي مرگ آني پس از سكته قلبي مي‌داند.
به گفته محققان سبك زندگي مي‌تواند نقش بزرگي در زنده ماندن يا نماندن افراد پس از سكته قلبي بازي كند. تحقيقات مشابه قبلي رابطه ميان فاكتورهاي سبك زندگي مثل فعاليت فيزيكي با افزايش احتمال ابتلا به بيماري قلبي، كه عامل اصلي مرگ و مير در جهان است، را به طور كلي بررسي كرده‌اند. اما تحقيق جديد به طور جزئي‌تر به بررسي اين رابطه پرداخته كه در مجله دلتا آن را مي‌خوانيد.
محققان براي اين تحقيق از داده‌هاي حدود ۲۸ هزار نفر استفاده كردند كه افراد در ابتداي جمع‌آوري اطلاعات سالم بوده و پس از گذشت زمان در طول دوران تحقيق دچار سكته قلبي شدند. داده‌هاي مربوط به فعاليت فيزيكي شركت كنندگان به چهار دسته‌بندي تقسيم و شامل يكجانشيني تا فعاليت بالا شد. محققان همچنين به منظور بالا بردن دقت تحقيق، فاكتورهاي تأثيرگذار ديگري مثل شاخص توده بدني (BMI)، وضعيت سيگار كشيدن و ديابت را در نظر گرفتند.
محققان در اين تحقيق به افرادي توجه كردند كه ظرف ۲۸ روز از تجربه سكته قلبي فوت كرده بودند. از حدود ۴ هزار نفر، ۳ هزار نفر به فاصله كوتاه از سكته قلبي جان خود را از دست داده بودند. محققان با انجام اين تحقيق به رابطه‌اي قوي ميان ريسك مرگ آني و كمبود فعاليت فيزيكي پي بردند.
ريسك مرگ آني ناشي از سكته قلبي در داوطلبان با سطح فعاليت فيزيكي متوسط و بالا، در مقايسه با داوطلباني كه سبك زندگي بي‌تحرك داشتند، به ترتيب ۳۳ و ۴۵ درصد كاهش نشان داد. يافته‌هاي اين تحقيق نشان مي‌دهد كه داشتن فعاليت فيزيكي مداوم مي‌تواند ريسك مرگ ناشي از سكته قلبي را كم كند.
پيشنهاد مطالعه: «چه بر سر كشتي تايتانيك آمد؟» را در مجله دانستني دلتا بخوانيد.
همچنين بخوانيد:
استفاده از دو ماسك مفيدتر است؟
چه عواملي باعث زودتر سفيد شدن مو مي‌شود؟
با مجله دانستني دلتا همراه باشيد