باستان‌شناسان موفق به كشف هزاران سنگ نگاره 12 هزار ساله در جنگل‌هاي آمازون شده‌اند. اين نقاشي‌هاي سنگي مربوط به عصر يخبندان هستند و عمدتا جانوران منقرض‌شده را به تصوير كشيده‌اند.
باستان‌شناسان از كشف مجموعه‌اي سنگ‌نگاره يا نقاشي‌سنگي در محوطه‌ا‌ي به طول حدود ۱۳ كيلومتر در جنگل‌هاي حارّه‌اي آمازون خبر مي‌دهند. قدمت اين سنگ‌نگاره‌ها به عصر يخبندان باز مي‌گردد و در آن نقوشي از حيوانات عظيمالجثهي منقرض‌شده‌اي به چشم مي‌خورد. باستان‌شناسان دانشگاه اِكستر انگلستان در بيانيه‌اي اعلام كردند كه سنگ‌نگاره‌ها احتمالا بين ۱۱،۸۰۰ تا ۱۲،۶۰۰ سال قبل كشيده شده‌اند. نگاره‌هاي كشف‌شده در سه پناهگاه سنگي مختلف نقاشي شده‌اند كه بزرگ‌ترين آنان «سِرو آتسول» نام دارد كه در زبان اسپانيولي به معناي «تپه‌ي آبي» است. سِرو آتسول ۱۲ تابلوي سنگي و هزاران سنگ‌نگاره‌ي جداگانه را در خود دارد. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا درباره اين سنگ نگاره ۱۲ هزار ساله مي‌خوانيد.
سنگ نگاره ۱۲ هزار ساله كشف‌شده در منطقه سِرانيا لا ليندوسا در شمال‌غربي جنگل‌هاي آمازون و در ايالت گوآوياري كشور كلمبيا قرار دارند. سنگ‌نگاره‌ها حاكي از آن هستند كه نخستين انسان‌هايي كه ساكن منطقه شدند، احتمالا براي مدتي با حيوانات غول‌پيكر عصر يخبندان همزيستي داشته‌اند. در سنگ‌نگاره‌هاي كشف‌شده نقوشي از حيوانات بزرگ‌جثه‌اي مانند تنبل‌هاي زميني غول‌پيكر، ماستودون، شتر، اسب و تَك‌سُم‌ساني با خرطوم به چشم مي‌خورد.
ساير نقوش نيز شمايلي از انسان، اشكال هندسي، صحنه‌هاي شكار به همراه درختان و بوته‌ها و همچنين حيواناتي مانند گوزن، تاپير (جانوري خوك‌مانند با پوز‌ه‌اي كوچك)، تمساح، خفاش، ميمون، لاك‌پشت، مار و خوك را به تصوير كشيده‌اند. اين نقوش قرمز با استفاده از رنگ‌هاي حاصل از گِل اُخرا كشيده شده‌اند تا يكي از بزرگ‌ترين مجموعه سنگ‌نگاره‌هاي آمريكاي جنوبي را تشكيل دهند. در دوراني كه سنگ‌نگاره‌ها نقاشي مي‌شدند، آمازون در حال سپري كردن يك دوره‌ي گذار بود و با بالا رفتن دماي هوا اين منطقه، در حال تغيير از ناحيه‌اي با آب‌وهواي خشك بياباني و گرم‌دشتي و جنگل‌هاي گرمسيري به جنگل‌هاي حارّه‌اي بود. بسياري از حيوانات عظيمالجثهي آمريكاي جنوبي در پايان آخرين عصر يخبندان احتمالا به دلايلي همچون تغيير چشم‌گير آب‌وهوا و همين‌طور شكار بي‌رويه توسط انسان‌ها منقرض شدند.
به گفته باستان‌شناسان، هنرمندان عصر يخبندان از آتش براي لايه‌برداري و مسطح كردن سنگ‌ها استفاده مي‌كردند. درحالي‌كه نقاشي‌ها در فضاي باز و در معرض عناصر مختلفي قرار دارند، ولي طاق‌هاي صخره‌اي نقش حفاظ را براي اين نقوش داشته و بدين جهت، اين سنگ‌نگاره‌ها نسبت به ساير نمونه‌هاي هنر سنگي كشف شده در آمازون سالم‌تر باقي‌مانده‌اند.
همچنين برخي از نقوش كشف‌شده در چنان ارتفاعات بلندي نقاشي شده‌اند كه تصور مي‌شود نردبان‌هاي خاصي براي كشيدنشان به كار گرفته شده باشد. نقوش و همچنين يافته‌هايي كه در پناهگاه‌هاي سنگي پيدا شده سرنخ‌هايي از رژيم غذايي اين گروه‌هاي شكارچي گردآور به دست داده است. خالقان اين نقوش سنگي شگفت‌انگيز از خرما و ميوه مي‌خورده‌اند و در رود مجاور به صيد ماهي پيرانيا و تمساح مي‌پرداختند. حفاري‌هاي انجام گرفته در پناهگاه‌هاي سنگي به خوبي نشان مي‌دهد كه در اين اردوگاه‌ها برخي از اولين انسان‌هاي ساكن آمازون زندگي مي‌كردند. همچنين بقاياي گياهي و استخواني باقي‌مانده در اين محوطه باستاني حاكي از آن است كه اين انسان‌هاي عصر يخبندان مار، قورباغه، آرماديلو و جوندگاني از جمله پاكا و برگچه‌خوار را نيز مي‌خورده‌اند.
به گفته باستان‌شناسان، اگرچه در مركز كشور برزيل نيز سنگ‌نگاره‌هايي از حيوانات عصر يخبندان وجود دارد، ولي نقوش سنگي كه اخيرا كشف شدند به مراتب داراي دقت بالاتري هستند و به‌صورت واضح‌تري جانوراني كه منقرض شدند را به تصوير كشيده‌اند.
بيشتر بخوانيد: براي مطالعه بيشتر مطلب «رصدخانه مشهور آرسيبو پس از ۵۷ سال تخريب شد» را بخوانيد.
همچنين بخوانيد:
گشت و گذار مجازي در آرامگاه پنج هزار ساله مصري
ايلان ماسك دومين فرد ثروتمند جهان شد
كشف دهانه سه گانه جديد در مريخ
با مجله دانستني دلتا همراه باشيد