ماه هر سال با سرعتي ثابت در حال دورشدن از زمين است و در فاصله ۶۰۰ ميليون سال آينده كاملا زمين را ترك خواهد كرد.
ماه در حال دورشدن از زمين است. تنها قمر زمين هر سال به اندازه تقريبا ۳/۸ سانتي‌متر از زمين دور مي‌شود. هيچ راهي براي توقف اين روند وجود ندارد و نمي‌توان زمان را به‌عقب برگرداند. هر كاري انجام دهيم، نيروهاي گرانش نامرئي و يكپارچه هستند كه ماه را از زمين دور مي‌كنند و در چند ميليون سال آينده، بايد با ماه وداع كنيم. با مجله دلتا همراه باشيد.
ماه در حال دورشدن از زمين است
درحدود ۴/۵ ميليارد سال پيش، ماه به شكل توده‌اي از سنگ‌ريزه‌ها در اطراف زمين شناور بود. در آن زمان، ماه به زمين ده برابر نزديك‌تر از فاصله كنوني بود. به‌دليل برخورد كيهاني ماه به‌شكل توده‌اي گداخته و داغ و قرمز در آسمان شب مي‌درخشيد. سپس، با سرعت تقريبي ۲۰ سانتي‌متر در سال از زمين دور شد.
جاذبه قمرها
به‌همين‌ترتيب، ماه به دورشدن از زمين ادامه داد. جاذبه قمرها با وجود كوچك‌بودن مي‌تواند بر سياره‌هاي ميزبانشان تاثير بگذارد و باعث اندك برآمدگي آن‌ها به‌سمت بيرون شود. در سياره‌اي اقيانوسي مثل زمين، اين اثر به‌شكل جزرومد نمايش داده مي‌شود. ماه باعث كشش اقيانوس‌ها مي‌شود؛ اما به‌مرور حركت ماه در مدار خود افزايش مي‌يابد. جيمز اودونوگ، دانشمند سياره‌اي jaxa، سازمان فضايي ژاپن مي‌گويد:
اگر سرعت خود را هنگام چرخش در مدار زمين افزايش دهيد، مي‌توانيد با موفقيت بيشتري از جاذبه زمين بگريزيد.
دانشمندان اين پديده را عقب‌نشيني قمري مي‌نامند؛ عبارتي جذاب كه مي‌توان آن را راه فراري براي ماه دانست. آن‌ها اين عقب‌نشيني را با تابش پرتوهاي ليزر به آينه‌هايي كه فضانوردان آپولو در ماه قرار داده بودند، اندازه‌گيري كردند و با اين داده‌ها و منابع ديگر به اندازه‌گيري حركت‌هاي قبلي پرداختند. سرعت عقب‌نشيني ماه در طول سال‌هاي گذشته تغيير كرده و نوسان‌هايي متقارن با رويدادهاي درخور توجه مثل بمباران‌هاي شهاب‌سنگ ماه و تغييرات عصر يخبندان زمين رخ داده است.
عقب‌نشيني پيوسته تاثيري فراتر از جزرومد بر زمين خواهد گذاشت. نيروهايي كه ماه را از ما دور مي‌كنند، باعث آهسته‌‌شدن چرخش زمين و افزايش طول روزها مي‌شوند. در ابتدا كه ماه به زمين نزديك‌تر بود، زمين با سرعت بيشتري به دور خود مي‌چرخيد و يك روز زميني، تنها معادل چهار ساعت بود. براساس سرعت فعلي عقب‌نشيني قمري، يك قرن طول مي‌كشد تا دو ميلي‌‌ثانيه به روز زميني اضافه شود.
دلايل علمي
به‌دلايل علمي، انتظار مي‌رود ماه براي هميشه به دورشدن از زمين ادامه دهد و برخلاف فيلم اكشن moonfall، با ما برخورد نخواهد كرد. درحدود ۶۰۰ ميليون سال آينده، ماه به‌اندازه‌اي از زمين دور مي‌شود كه انسان يكي از پديده‌هاي سماوي به نام ماه‌گرفتگي را از دست خواهد داد. ديگر ماهي در كار نخواهد بود تا جلو نور خورشيد را مسدود كند و سايه‌اش را روي زمين بيندازد؛ اما ماه بازهم به زمين وابسته خواهد بود و اين‌بار چشم‌اندازي متفاوت و داغ‌تر از زمين را نظاره مي‌كند.
در آن زمان، آب اقيانوس‌ها شروع به تبخير مي‌كنند. البته در فاصله چندميليارد سال آينده هم خورشيد كاملا ماه و زمين را از مدار خارج مي‌كند. خورشيد با رسيدن به پايان سوخت خود، منبسط و متورم مي‌شود و سياره‌هاي داخلي منظومه شمسي را خواهد بلعيد.
پيشنهاد مطالعه: براي مطالعه بيشتر مطالب دانستني مطلب زني كه ادعا مي‌كند توسط فضايي‌ها ربوده شده است را بخوانيد.