شنبه ۲۰ شهریور ۰۰ ۱۶:۱۱ ۱۱ بازديد
پيشرفت علم در سال‌هاي اخير به حدي گسترده و سريع بوده كه شايد به نظر برسد انسان‌ها در حال رسيدن به اوج دانش خود هستند.
ما نه درباره خود زمين و موجودات زنده روي آن، نه درباره سابقه خود، نه درباره منظومه شمسي و نه درباره كهكشان راه شيري و ساير كهكشان‌ها به نتيجه‌گيري قطعي نرسيده‌ايم و هنوز سال‌ها تا باز شدن قفل سوالات موجود راه پر پيچ و خم در پيش داريم. آنچه در ادامه خواهيد خواند معما هاي حل نشده منظومه شمسي هستند. با مجله دلتا همراه باشيد.
۱- ميدان مغناطيسي خورشيد
عامل اصلي ايجاد ميدان‌هاي مغناطيسي در فيزيك، ذرات باردار هستند. براي مثال در مورد سياره زمين، جريان ذرات باردار در لايه‌هاي دروني زمين باعث ايجاد ميدان مغناطيسي و تبديل شدن هسته زمين به يك قطب نماي بزرگ شده است كه قطب مثبت آن به سمت قطب جنوب جغرافيايي زمين (و قطب منفي آن به سمت قطب شمال جغرافيايي زمين) است.
دانشمندان بر اساس مطالعات خود متوجه شده‌اند خورشيد نيز داراي يك ميدان مغناطيسي است كه البته چندان عجيب نيست. خورشيد از پلاسما تشكيل شده كه حالت خاصي از گاز به حساب مي‌آيد كه در آن الكترون‌ها و يون‌ها از هم جدا شده و آزادانه به حركت مي‌پردازند. با اين كه عامل اوليه براي ايجاد ميدان مغناطيسي خورشيد به اين ترتيب فراهم شده، ساز و كار ايجاد اين ميدان هنوز ناشناخته است.
در واقع سوال كليدي آن است كه اين ميدان مغناطيسي روي سطح خورشيد تشكيل مي‌شود و يا همانند زمين در لايه‌هاي دروني آن وجود دارد؟ همچنين با توجه به لايه‌هاي متعدد روي خورشيد، تاثير هر يك از آن‌ها بر ميدان مغناطيسي خورشيد چگونه است؟ يافتن اين پاسخ ها مي تواند به درك بهتر ما از شراره‌هاي خورشيدي، شفق‌هاي قطبي و همچنين تابش‌هاي خورشيدي كه بر فضانوردان در سيارات ديگر يا در ايستگاه فضايي بين المللي تاثير گذارند كمك كند.
۲- شرايط خاص سياره زهره
با وجود اينكه سياره زهره به دليل ابعاد حضور در محدوده قابل زيست خورشيد (همان طور كه زمين و مريخ نيز در همين بازه حضور دارند) هميشه به عنوان “خواهر دوقلوي زمين” شناخته مي‌شود، تفاوت‌هاي آن با ساير سيارات منظومه شمسي باعث شده دانشمندان در توضيح بسياري از رفتارهاي آن ناتوان باشند. معدود مشاهدات از سياره زهره نشان مي‌دهد سطح آن هميشه مهمان طوفان‌هاي سهمگين هستند كه تا سرعتي معادل ۳۰۰ كيلومتر در ساعت نيز برآورد مي‌شوند و جو آن نيز به صورت دائمي شاهد اثر گلخانه‌اي است. در واقع غبار موجود در جو زهره باعث شده گرماي ورودي خورشيد نتواند از سطح سياره خارج شود و در نتيجه دماي ميانگين روي سطح زهره به طور متوسط ۴۶۲ درجه سلسيوس باشد.
متخصصين مي‌دانند دليل بروز اين اثر گلخانه‌اي دائمي وجود ۹۵ درصد دي اكسيد كربن در جو زهره است؛ در حالي كه دي اكسيد كردن موجود در جو زمين تنها ۰.۰۴ درصد ارزيابي مي‌شود. به نظر مي‌رسد زهره نيز زماني مانند زمين داراي آب مايع بوده اما به دلايل نامشخصي گرماي آن به اندازه اي زياد شده كه علاوه بر تبخير تمامي آب روي سطح آن، دي اكسيد كربن موجود در صخره‌ها و سنگ‌هاي آن آزاد شده‌اند.
۳- طوفان‌هاي اورانوس
در سال ۲۰۱۴ دانشمندان متوجه وجود طوفان‌هاي فوق العاده عظيمي از گاز متان بر روي سطح اورانوس شدند. پيش از اين تصور مي‌شد طوفان‌هاي ايجاد شده روي سيارات منظومه شمسي به دليل اثرات خورشيد بر روي آن‌ها است. اما اين مورد با توجه به فاصله خورشيد تا اورانوس و همچنين مقياس بسيار بزرگ طوفان‌هاي سطح اين سياره درباره آن صادق نيست. از آنجا كه هيچ منبع ديگري از انرژي براي ايجاد چنين طوفان‌هايي در منظومه شمسي وجود ندارد، دانشمندان پيش بيني مي‌كنند منبع اين انرژي در لايه‌هاي دروني اورانوس نهفته باشد.
پيشنهاد مطالعه: مطلب تكنولوژي‌هاي ترسناك كه جهان را تغيير خواهد داد! را مطالعه كنيد.