تا بحال به اين موضوع فكر كرده‌ايد كه چرا فضا كه پر از ستاره‌هاي درخشان است به رنگ سياه ديده مي شود؟
در كمال تعجب، تاريك بودن فضا ارتباط كمي با كمبود نور دارد. همانطور كه مي‌دانيد ميلياردها ستاره و اجرام ديگر، مانند سيارات در كهكشان ما وجود دارند كه نور را منعكس مي‌كنند. بنابراين وقتي ما در شب به آسمان نگاه مي‌كنيم بايد بسيار درخشان باشد اما در واقع تاريك است. با مجله دلتا همراه باشيد تا علت اين پديده را بدانيد.
تناقضي كه باعث تاريك بودن فضا شده است، در محافل فيزيك و نجوم بعنوان پارادوكس اولبرس شناخته مي‌شود، و اين تناقض را مي‌توان با تئوري انبساط فضا-زمان توضيح داد.
تئوري انبساط فضا-زمان
اين تئوري ثابت مي‌كند كه جهان ما سريعتر از سرعت نور در حال انبساط است. در اين شرايط، نور در‌حال كشش و تبديل به امواج مادون قرمز، مايكروويو و امواج راديويي است، كه توسط چشم انسان قابل تشخيص نيستند و از آنجا كه قابل شناسايي نيستند، با چشم غير‌مسلح، تيره (سياه) به نظر مي‌رسند.
نقش ستاره‌ها در تاريكي فضا
ستاره‌ها نور را در همه رنگ‌ها، حتي رنگ‌هايي كه براي چشم انسان قابل مشاهده نيستند، مانند ماورا بنفش يا مادون قرمز ساطع مي‌كنند و اگر مي‌توانستيم طيف مايكروويو را ببينيم، تمام فضا مي‌درخشيد.
نقش فضاي بين ستاره‌‌اي در تاريكي فضا
دقت كنيد كه آسمان زمين آبي است، زيرا مولكول‌هاي تشكيل دهنده جو (از جمله نيتروژن و اكسيژن) بسياري از طول موج‌هاي تشكيل دهنده نور آبي و بنفش را از خورشيد در همه جهات پخش مي‌كنند.
از طرفي ديگر، ما رنگ‌ها را به اين دليل ميبينيم كه نور به چشم ما باز مي‌تابد. اگر وسيله‌اي بتواند طيف‌هاي مختلف نور را بازبتاباند، آن را سفيد ميبينيم. زمانيكه رنگ‌هاي مختلف را ميبينيم، اين امر بدين دليل است كه فقط بخشي از طيف نور قابل رويت بازتابانده مي‌شود و باقي توسط وسيله مورد نظر جذب مي‌شوند. بر روي زمين، اين پديده دليل آبي بودن آسمان و سفيدي ابرها است.
از آنجا كه فضا، خلا تقريبا كاملي است يعني ذرات بسيار كمي دارد. در فضاي بين ستاره‌ها و سيارات تقريبا چيزي وجود ندارد كه بتواند نور را به چشم ما برساند و بدون رسيدن نور به چشم، آن‌ها را سياه ميبينيم.
پيشنهاد مطالعه: مطلب مكان‌هاي مرموزي كه در گوگل‌مپ نشان داده نمي‌شوند! را بخوانيد.