با اينكه مي‌دانيم همه ما روزي مي‌ميريم، اما تصور اينكه دنيا هم روزي به پايان مي‌رسد و هيچ چيزي باقي نمي‌ماند، ناراحت كننده است.
با وجود اينكه تا قبل از آغاز قرن گذشته هيچ اطلاعي از نحوه تشكيل منظومه شمسي و سرنوشت آن و حتي چگونگي توليد انرژي در دل خورشيد نداشتيم، علم جديد افق ديد انسان را آن‌قدر وسعت داده كه امروز دانشمندان براي ما تصويري نسبتا روشن از مسير پرفراز و نشيبي كه جهان هستي از لحظه انفجار بزرگ تا پايان عمر خود مي‌پيمايد، ترسيم كرده‌اند. در اين نوشتار از مجله دلتا به بررسي موضوع پايان يافتن جهان مي‌پردازيم.
پايان يافتن جهان
زمين مي‌ميرد و روزي در خورشيد فرو مي‌رود. خورشيد كارش به پايان مي‌رسد، ابتدا به يك جرم سفيد و سرد تبديل شده، نهايتا خاموش شده و از بين مي‌رود. كهكشان راه شيري با كهكشان همسايه يعني اندرومدا برخورد مي‌كند و يك كهكشان بيضوي را تشكيل مي‌دهند. اين كهكشان نهايتا تمام ستاره‌هايش را در فضاي بين كهكشاني از دست مي‌دهد. بقاياي اين ستاره‌ها به تدريج خاموش مي‌شوند و به اجزاي سرد و تاريك بدل مي‌شوند.
جهان هستي در ادامه عمر خود دو مسير پيش رو دارد: يا كل ماده در جهان به درون سياهچاله‌ها فرو مي‌روند، يا به شكل اجزاي متلاشي در فضاي لايتناهي شناور مي‌شوند. سياهچاله‌ها هم به تدريج از بين رفته و پايان جهان رقم مي‌خورد. يعني تمام آنچه هست، به شكل سرد و خاموشي نيست مي‌شود، آن هم براي هميشه. اين سناريو به «مرگ گرما» معروف است؛ كه آن را مي توان يكي از خوشبينانه‌ترين تئوري‌هاي پايان جهان دانست. البته هنوز خيلي چيزها را در مورد جهان هستي نمي‌دانيم، پس هيچكدام از نظريه‌هاي ارائه شده صد در صد درست نيستند.
بيشتر بخوانيد: مطلب راز مثلث برمودا كشف شد! را بخوانيد.
همچنين بخوانيد:
خواب خوب شبانه ذهن را پاك مي‌كند
مصرف هويج خام بهتر است يا پخته؟
با مجله دانستني دلتا همراه باشيد