هيچ‌گونه ارتباط معنا‌داري بين استفاده از ابزار و اندازه مغز پيدا نشده است. ولي در مقايسه پرندگاني كه رفتار بازي نشان مي‌دادند با پرندگاني كه بازي نمي‌كردند، تفاوت‌هاي بسيار آشكاري از نظر جرم نسبي مغز ظاهر شد.
پرندگاني از گونه خاص كه به بازي مشغول مي‌شوند، مغز بزرگتري دارند و اين ارتباط ممكن است در انسان‌ها نيز وجود داشته باشد. با مطلب پرندگاني با مغز هاي بزرگ تر همراه مجله دلتا باشيد.
محرك مهم در تكامل مغز هاي بزرگ تر
تحقيقات نشان مي‌دهد پرندگاني كه با ديگران بازي مي‌كنند (بازي اجتماعي) داراي بزرگ‌ترين جرم مغزي هستند (نسبت‌به اندازه بدن) و حتي بيشتر عمر مي‌كنند. نتايج نشان مي‌دهد رفتار بازي ممكن است محرك مهمي در تكامل مغزهاي بزرگتر در برخي گونه‌ها از جمله انسان باشد.
- استفاده از ابزار در پرندگان
سارگپه سينه‌سياه سنگ‌ها را از منقار خود رها مي‌كند تا تخم‌هاي شترمرغ استراليايي را بشكند.
كوركور سياه شاخه‌ها و زغال‌هاي روشن را برمي‌دارد و روي مناطق داراي علف خشك مي‌اندازد تا آتش‌سوزي ايجاد كند. سپس از حشرات و مهره‌داران فراري و آسيب‌ديده تغذيه مي‌كند.
طوطي كاكلي نخل با استفاده از تكه چوبي مي‌نوازد.
- رفتار بازي در پرندگان و ارتباط آن با اندازه‌ي مغز
رفتار بازي معمولا در گونه‌هايي ديده مي‌شود كه دوره كودكي بلند‌مدتي دارند و از حمايت طولاني‌مدت والدين برخوردار هستند و گونه‌هايي كه در گروه‌هاي اجتماعي پايدار رشد مي‌كنند. رفتار بازي معمولا به سه دسته تقسيم مي‌شود: بازي انفرادي، بازي اشيا و بازي اجتماعي.
- بازي انفرادي
اين نوع بازي مي‌تواند شامل رفتارهايي مانند دويدن، پريدن، آويزان كردن، تاب خوردن، رقصيدن، سُر خوردن و جست‌و‌خيز در برف به‌صورت انفرادي باشد. - بازي با اشيا
اين رفتار شامل بازي با هر نوع شي از جمله چوب، سنگ و اشيا خانگي كوچك مي‌شود. گونه‌هايي كه با اشيا بازي مي‌كنند ممكن است چوب، سنگ يا حتي برگي را به اطراف حمل كنند، آن را رها كنند، دوباره آن را بردارند. - بازي اجتماعي
در حال حاضر بازي اجتماعي نادرترين گروه است. اين نوع رفتار ممكن است شامل يك پرنده باشد كه شي را در منقار خود نگه داشته است و بقيه او را دنبال مي‌كنند. موارد منتشرشده عمدتا محدود به طوطي‌ها و كلاغ‌ها است و اين رفتار در زاغي‌ها و غراب‌ها نيز شناسايي شده است.
مغز هاي بزرگ تر و ارتباط شگفت‌آور
گونه‌هايي كه بازي نمي‌كردند، كوچك‌ترين اندازه مغز را دارا بودند.
مغز بازيكنان انفرادي نسبت به گونه‌هايي كه بازي نمي‌كردند، اندكي بزرگتر بود.
بازيكنان با اشيا مغز بزرگتري داشتند.
بازيكنان اجتماعي داراي بزرگ‌ترين مغز نسبت به وزن بدن بودند.
معناي اين نتايج تكنولوژي از نظر تكامل مغز انسان چيست؟ ممكن است احتمال كمي وجود باشد؛ اما به نظر مي‌رسد مراحل رشد در انسان و پرندگان شباهت‌هايي داشته باشد و اين ارتباط ممكن است قابل توجه باشد.
پيشنهاد مطالعه: براي مطالعه مطلب «ويروس كرونا هيچ‌وقت نابود نمي‌شود!» مجله دانستني دلتا را دنبال كنيد.
همچنين بخوانيد:
خطر جهاني ويندوز ۷ به ويژه براي ايراني‌ها!
ژل هوشمندي كه به عضله مصنوعي تبديل مي‌شود
آيا شبكه‌هاي اجتماعي باعث افسردگي مي‌شوند؟
آيا مي‌توان بو را از طريق امواج تلويزيوني منتقل كرد؟
با مجله دانستني دلتا همراه باشيد