ظهور امپراطوريهاي مختلف در طول تاريخ غالباً نتيجه استفاده از سلاحهاي جديدتر و مرگبارتر، برنامهريزي استراتژيك، نبوغ سياسي و جنگهاي بزرگ زمان خود بوده است.
در بعضي مواقع انتخاب دقيق سلاحها باعث پيروزي يا كشته شدن در ميدان نبرد ميشد. زمين در طول ادوار مختلف جنگهاي بيشماري را به خود ديده است و بزرگترين تفاوت اين جنگها در نوع سلاحهاي به كار گرفته شده در آنها بوده است. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا با بعضي سلاحهاي دوران باستان آشنا خواهيد شد.
قيچي رومي (Roman Scissor)
ويژگيهاي سلاح
- طول: ۴۵ سانتي متر
- وزن: ۲.۳ كيلوگرم
- جنس: فولاد مقاوم
- سلاح گلادياتورهاي رومي
قيچي رومي يك اسلحه نسبتاً غيرمعمول از دوران باستان در روم است كه توسط گلادياتورها استفاده ميشد. اما همانند گلادياتورها، در مورد اين سلاح نيز اطلاعات زيادي در دست نيست. اين سلاح داراي دو بخش است، يك بخش بلند كه از بازوي گلادياتور محافظت ميكرد و بخش انتهايي آن كه يك تيغه هلالي شكل دارد. اين تركيب خاص اسلحهاي را شكل داده بود كه در زمان خود محبوبيت بسيار زيادي داشته است. گلادياتورها اغلب با دستهاي از سربازان ميجنگيدند كه زرههاي توري مانند داشتند بنابراين آنها با استفاده از اين اسلحه زره حريف را سواخ و او را از پاي در ميآوردند. از بخش بلندي هم كه به بازو وصل ميشد نيز به عنوان سپر براي جلوگيري از حملات استفاده ميكردند. شكل و ماهيت اين اسلحه باعث شده كه همه كاره و كشنده باشد و ضربات سخت و زخمهاي عميقي به بدن دشمن وارد كند.
شوريكن (Shuriken)
ويژگيهاي سلاح
- طول: ۱۳ تا ۲۱ سانتي متر
- وزن: ۳۵ تا ۱۵۰ گرم
- جنس: فولاد مقاوم
- سلاح جنگجويان ژاپني
شوريكن يك سلاح معروف ژاپني است كه در فرهنگ عامه به نام “ستاره نينجا” شناخته ميشود. در حقيقت از اين سلاح به عنوان يك سلاح پنهان استفاده ميشد. شوركين انواع مختلفي دارد و شوركين هيرا معروفترين آن است. اين اسلحه مانند يك ستاره با تعدادي لبه تيز بوده و در سبكهاي مختلف ساخته ميشد. قسمتهاي در معرض ديد بدن دشمنان مانند چشم، دست، صورت در برابر شوريكن آسيب پذيرتر بودند. شوركين اغلب توسط ساموراييها و در هنگام حمله استفاده ميشد؛ گويي كه يك شمشير زن نامرئي جنگ را آغاز ميكند!
باخ ناكا (Bagh Nakh)
ويژگيهاي سلاح
- طول: چنگك اصلي ۱۶ سانتي متر – تيغههاي كنار ۴ سانتي متر
- وزن: ۵۶ گرم
- جنس: فلز
- سلاح جنگجويان هندي
باخ ناكا كه به معناي “پنجه ببر” است يك اسلحه پنجه مانند از دوران باستان در هند ميباشد. اين سلاح بر اساس پنجه گربه سانان بزرگ ساخته شده است. چهار تا پنج تيغه خميده بر روي آن وجود دارد كه براي دريدن بدن دشمنان استفاده ميشد. دو سوراخ در طرفين سلاح وجود دارد كه انگشت شست و انگشت كوچك در آنها قرار ميگرفت و به كاربر اجازه ميداد تا به راحتي از سلاح استفاده كند. باخ ناكا اغلب توسط مبارزين ماراتي مورد استفاده قرار ميگرفته است و از آن براي كشتن افضل خان كه يكي از ژنرالهاي معروف مغول بود، استفاده شد.
مادو (Madu)
ويژگيهاي سلاح
- طول: ۶۱ سانتي متر
- وزن: ۱.۶ تا ۶.۳ كيلوگرم
- جنس: فولاد
- سلاح جنگجويان هندي
مادو نيز يكي ديگر از سلاحهاي هند باستان است كه با نام مارو هم شناخته ميشود. اين سلاح از شاخهاي نوعي قوچ به نام «سياهكل» ساخته ميشد و اين شاخها در جهت مخالف به هم متصل ميشدند. علاوه بر آن يك سپر نيز براي دفاع در قسمت مركز قرار ميگرفت. طي سالها جنس اين سلاح از شاخ به فولاد تغيير يافت. گمان ميرود كه منشاء اين سلاح جنوب هند بوده و بيشتر از آن به عنوان سلاح دفاعي براي جلوگيري از حملات استفاده ميشده و البته از شاخها براي ضربه زدن در حملات تهاجمي استفاده ميكردند.
هايپستيس (Hypaspist)
ويژگيهاي سلاح
- طول: –
- وزن: –
- جنس: –
- جنگجويان يوناني
بر خلاف ساير موارد موجود در ليست، اين مورد اسلحه نيست بلكه دستهاي از سربازان پياده نظام نخبه و كاركشته هستند كه در ارتش اسكندر بزرگ خدمت ميكردند. هايپستيس در يوناني به عنوان “حامل سپر” ترجمه ميشود. هايپستيسها به خاطر قدرت، چابكي و شجاعت خود شناخته شده بودند و تعداد كمي از آنها به عنوان گارد سلطنتي پادشاهي خدمت ميكردند. هايپستيسهاي كهنهكار با عنوان سپرهاي نقرهاي يا محافظان نقرهاي شناخته ميشدند و با اينكه سن بيشتري داشتند اما به دليل مهارت و تجربه در نبرد مورد احترام همگان بودند.
پيشنهاد مطالعه: براي مطالعه بيشتر مطلب «گشت و گذار مجازي در آرامگاه پنج هزار ساله مصري» را بخوانيد.