تحقيقات جديد نشان داده است پيش بيني آينده توسط خفاش ها ممكن است، هر چند كه مثلا نميتوانند بگويند چه تيمي جام جهاني بعدي را خواهد برد! اما توانايي چشمگيري در زمينه رديابي شكار خود و پيشبيني حركت آن دارند.
محققان دريافتهاند كه خفاش ها در يك جنبه خاص از ديدن آينده كاملاً ماهر هستند و آن، يافتن مكان طعمه و در واقع، وعده غذايي شان است. خفاش ها توانايي محاسبه مكاني كه طعمههايشان در آن در حال حركت هستند را بر اساس مدلهاي پيشبيني خود متكي بر پيشبيني مكان احتمالي طعمه از پژواك امواج صوتي دارند. اين مدل سازي چنان محكم است كه خفاشها ميتوانند محل شكار خود را حتي اگر پشت موانعي مانند درختان پنهان شده باشند، رديابي كنند. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا درباره پيش بيني آينده توسط خفاش ها خواهيد خواند.
مدلسازي پيشبيني حركت اشياء در حيوانات، زمينهاي است كه به شدت مورد مطالعه قرار گرفته است و يافتههاي منتشر شده در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences براي اولين بار است كه اين پديده را در حس شنوايي بررسي ميكند.
مطالعه محققان براي بهبود درك ما از رفتار هدايت شده شنوايي در حيوانات و انسانها مفيد است. اين رفتار شامل افراد كم بينا ميشود كه براي رديابي اشيا در محيط اطراف خود به نشانه هاي صوتي متكي هستند.
“سينتيا موس” نويسنده ارشد اين مطالعه و يك عصب شناس و استاد علوم روانشناسي و مغز توضيح داد: درست همانطور كه يك تنيسور بايد بفهمد كه چه موقع و كجا به توپ ضربه بزند، يك خفاش نيز بايد پيشبيني كند كه چه زماني و كجا با شكار خود روبرو ميشود.
وي افزود: حشرهاي كه خفاش به دنبال شكار آن است در حال پرواز است. خفاش نيز در حال پرواز است. در اين محيط كه تغييرات به سرعت رخ ميدهد، اگر خفاش فقط به اطلاعاتي كه از آخرين پژواك به دست آورده است، اعتماد كند، شكار را از دست ميدهد.
خفاشها حواسشان به ميزان تاخير در مكانيابي براساس پژواك و در يافتن فاصله خود تا طعمه است. سپس آنها سر و گوش خود را ميچر خانند تا اطلاعات بيشتري كسب كنند. محققان فكر كردند كه با توجه به موفقيت خفاشها در شكار، بايد موارد بيشتري وجود داشته باشد. بنابراين آنها يك محيط آزمايشي ساختند كه شبيه به محيط شكار خفاشها در طبيعت باشد.
“كلاريس آنا ديبولد” نويسنده اصلي اين مطالعه توضيح داد كه آنها مدلهاي رياضي را براي آزمايش دادههاي خود طراحي كردند و فرضيههايي را براي اقدامات احتمالي خفاشها ارائه دادند.
“آنجلز سالس” يكي ديگر از محققان گفت: ما فرض كرديم كه خفاشها هم از اطلاعات سرعت حاصل از تايمينگ پژواك استفاده ميكنند و هم سر خود را تنظيم ميكنند. هنگامي كه اين مدل را با دادههاي خود آزمايش كرديم، ديديم كه بسيار با رفتار خفاشها متناسب است.
يك مطالعه در دهه ۸۰ ميلادي وجود داشت -زماني كه دوربينهاي پرسرعت نداشتيم- كه خفاشها وضعيت آينده يك حشره را پيشبيني نميكنند. اكنون يافتههاي جديد اين مطالعه اين موضوع را رد كرده است.
“سالس” خاطرنشان كرد: مسئله پيش بيني آينده توسط خفاش ها از اين جهت مهم است كه حيوان بايد براي تصميم گيري در مورد حركت بعدي خود برنامه ريزي كند و خفاش ها ميتوانند چنين كاري را تنها با پژواك صوتي انجام دهند.
بيشتر بخوانيد: براي مطالعه بيشتر مطلب «عنكبوت تارافكن با پاهايشان مي شنوند» را بخوانيد.