موجودات عجيبي در فضا هستند كه مي‌توانند در فضا مدت زنده بمانند نام اين موجودات Tardigrade هستند.
Tardigradeها موجوداتي ميكروسكوپي با ۸ اندام و رفتاري عجيب هستند. آن‌ها به وفور در همه جا پيدا مي‌شوند و گونه‌هاي مختلف اين جاندار در هفت اقليم، از قله كوه‌هاي مرتفع تا ژرفاي اقيانوس‌ها زيست مي‌كنند. در سال ۲۰۰۷ دانشمند دريافتند كه اين جانداران مقاومت زيادي در برابر سرما و شرايط خلأ دارند. در ادامه اين مطلب از مجله دلتا درباره اين جاندار عجيب در فضا صحبت خواهيم كرد.
Tardigrade
دانشمندان اروپايي گروهي از اين جانداران را با يك موشك به فضا و مدار زمين فرستادند و در كمال شگفتي متوجه شدند كه ۶۸ درصد آن‌ها زنده مانده‌اند.
نكته مبهم در اين ميان اين است كه چرا اين موجودات، براي تاب آوردن اين شرايط تكامل پيدا كرده‌اند. چون اصلا منطقي به نظر نمي‌رسد كه جانداري در زمين، چنين تطابقي را پيدا كند.
يك پاسخ دم دست و عجيب اين است. اصلا آن‌ها منشى فرازميني دارند! شايد هم آن‌ها در دوره‌اي براي تاب آوردن شرايط كم‌آبي مفرط چنين دگرگون شده باشند.
بعضي از انواع Tardigradeها را مي‌توان در خشك‌ترين بيابان‌هاي زمين يافت
حتي در جاهايي كه ۲۵ سال تمام است، باراني را تجربه نكرده‌اند، مي‌توان اين جانداران را مشاهده كرد.
اين گروه از Tardigradeها هنگامي كه با شرايط كم‌آبي مواجه مي‌شوند، بدن خود را خشك مي‌كنند. فقط ۳ درصد آب خود را باقي مي‌گذارند. همين امر باعث مي‌شود كه سوخت و ساز آن‌ها به ميزان شگفت‌انگيزي پايين بيايدو به يك صدم درصد شرايط عادي برسد. آن‌ها مي‌توانند تحت اين شرايط مدت‌ها زندگي كنند تا زماني كه اوضاع طبيعي شود و دسترسي به آب پيدا كنند.
آزمايش‌ها نشان داده‌اند كه Tardigradeها مي‌توانند خلأ و نيز فشاري تا پنج برابر فشار اعماق اقيانوس‌ها و نيز دماهاي بسيار بالا و نيز دماهاي بسيار پايين نزديك صفر مطلق را هم تحمل كنند.
آيا باز هم اين سرسختي را مي‌توانيم با رفتن به فاز خشكي، توجيه كنيم؟
توجيه بيشتري در حقيقت لازم است!
در شرايط خشكي اين جانداران نه‌تنها آب از دست مي‌دهند، بلكه يك مولكول قندي به نام trehalose هم جانشين اين آب مي‌شود. همين مولكول و نيز خشك شدن است كه آن‌ها را در برابر دماي زياد و نيز سرمازدگي حفظ مي‌كند.
مقاومت در برابر تشعشع را چطور مي‌توان توجيه كرد. فضا و لايه‌هاي بالايي جو پر از اشعه‌هايي هستند كه مي‌توانند به راحتي مولكول‌ها DNA را از هم بپاشند.
مكانيسم اصلي مخرب در هنگام مواجهه با پرتوهاي زيانبار، ايجاد تركيبات فعال داراي اكسيژن است. اشعه‌هاي يونيزان اينگونه باعث آسيب به بافت‌هاي زنده مي‌شوند. Tardigradeها تحت شرايط خشكي، مقدار زيادي تركيبات آنتي‌اكسيدان مي‌سازند كه آن‌ها را در برابر خطر اشعه‌ها محافظت مي‌كند.
هنوز سؤال اصلي، منطق چنين تطابق فوق‌العاده‌اي است، شايد Tardigradeها با باد جابجا مي‌شده‌اند و در شرايط قرارگيري در جو مجبور مي‌شده‌اند كه تكامل پيدا كنند.
پيشنهاد مطالعه: مطلب عجيب‌ترين خوراكي‌هاي دنيا را بخوانيد.