ستاره‌شناسان در تحقيقات اخير خود متوجه شده‌اند كه كهكشانهاي بزرگ براي رشد و تكامل بيشتر خود مواد تشكيل دهنده كهكشانهاي كوچك تر را مي‌دزدند.
نتايج يك پژوهش جديد نشان مي‌دهد كه ممكن است كهكشانهاي بزرگ، مواد تشكيل دهنده ستاره‌ها را از قلب كهكشانهاي كوچكتر بردارند. اين تعامل موجب مي‌شود كه ساختارهاي كيهاني كوچك تر، راكد بمانند و رشد آنها متوقف شود. در حالي كه همتايان بزرگ تر آنها به رشد خود ادامه مي‌دهند. براي آگاهي بيشتر درباره اين موضوع با مجله دلتا همراه باشيد.
ساختارهاي تعاملي
در هر اكوسيستم روي زمين، يك زنجيره غذايي وجود دارد كه موجودات بزرگتر آن، موجودات كوچك تر را شكار مي‌كنند.
جهان ميزبان مجموعه گيج‌كننده‌اي از كهكشان‌ها است كه شكل‌ها و اندازه‌هاي گوناگوني دارند. تعامل ميان اين ساختارهاي بزرگ، به طور شگفت‌آوري عادي است. كهكشانهاي بزرگ و كامل شكل گرفته از جمله كهكشان راه شيري، كهكشانهاي كوچك تر را با دقت بيشتري جذب مي‌كنند.
در هر حال، تعاملات بسياري نيز وجود دارند كه در آن، هر دو كهكشان زنده مي‌مانند. در اين شرايط ساختارهاي كوچك تر، به آنچه با نام كهكشان ماهواره‌اي مي‌شناسيم، تبديل مي‌شوند و به دور كهكشان بزرگ تر مي‌چرخند.
كهكشانهاي كوچك تر طي اين فرآيند، به طور كامل جذب نمي‌شوند. بلكه جذب آنها به صورت قطعه قطعه صورت مي‌گيرد.
ستاره‌شناسان، اين موضوع را مي‌دانستند كه كهكشانهاي بزرگ، از گاز اتمي بين ستارگان، تغذيه مي‌كنند.
پژوهش‌هاي جديد نشان داده‌اند كه خسارت وارد شده به اين كهكشانهاي كوچك تر ممكن است بيش از حد تصور باشد. براساس اين پژوهش‌ها، كهكشانهاي بزرگ، در حال دزديدن ذخاير گاز مولكولي هستند. كه در ابرهاي بزرگ اطراف هسته‌هاي ساختارهاي كيهاني كوچك تر وجود دارد.
گاز‌هاي ميان ستاره‌اي
اين ذخاير گاز، براي ايجاد نسل جديدي از ستاره‌ها نياز هستند. كهكشان‌ها براي رشد كردن، به توليد مداوم آنها نياز دارند.
يك گروه پژوهشي، ابتدا از يك شبيه‌سازي رايانه‌اي پيشرفته كيهان‌شناسي استفاده كردند. سپس ميزان گازي را كه بايد در حومه كهكشان‌ها و هسته آنها وجود داشته باشد، پيش‌بيني كردند.
نتايج اين بررسي نشان داد، گاز مولكولي خارج شده از كهكشانهاي ماهواره‌اي، در ابتدا به مدار كهكشان بزرگ تر وارد مي‌شود. احتمال دارد اين ماده در آنجا بماند يا به مرور زمان روي كهكشان بزرگ تر فرود بيايد.
اين موضوع، به كهكشان بزرگ تر امكان مي‌دهد تا با استفاده از همسايگان خود، به رشد و تكامل ادامه دهد.
در بيشتر مواقع، كهكشانهاي قمري فقط براي چند ميليارد سال از هنگامي كه تغذيه كرده‌اند، زنده مي‌مانند.
سرانجام، تاثير قوي گرانشي كهكشان مركزي موجب مي‌شود كه ساختارهاي كوچك تر، به داخل كشيده شوند. سپس توسط همتايان بزرگ تر خود خورده شوند.
پيشنهاد مطالعه: براي مطالعه مطلب احتمالا شهاب‌سنگ‌ها به زمين آب آورده‌اند را بخوانيد.