گرمتر شدن آب اقيانوسها و درياها عواقب متعددي به دنبال دارد كه بالا آمدن آب دريا يكي از اين عواقب است.

بالا آمدن آب دريا پيش از هر چيزي، ميتواند روي شهرهاي ساحلي اثر گذاشته و زندگي مردم اين مناطق را با خطري جدي مواجه كند. اما آيا ميتوان با اين خطر مقابله كرد؟ آيا اين موضوع پديدهاي اجتناب ناپذير و ناشي از قهر طبيعت است؟ در اين مطلب همراه مجله دلتا باشيد.
بالا آمدن آب دريا و چالشها و فجايعي كه براي بشر به دنبال خواهد داشت
مطالعات نشان ميدهد كه سطح آب درياها به سرعت در حال بالا آمدن است و اگر موانع مناسبي در سواحل احداث نشود طوفانها و سيلهاي ناشي از آن ميتواند به فجايع بزرگي در شهرهاي ساحلي و پرجمعيتي مثل بمبئي منجر شود. اما با تغييراتي كه در الگوي آب و هوا به وجود آمده است شدت بارشهاي سيل آسا در حال افزايش است و بالا آمدن آب دريا نيز به تشديد آن منجر ميشود.
بمبئي يكي از قطبهاي هندوستان است كه اقتصادي به سرعت در حال رشد دارد و فجايعي مانند اين ميتواند زندگي و درآمد ميليونها انسان را در معرض خطر قرار دهد. استفان هالگات اقتصاد دان مركز كاهش و مقابله با بلاياي طبيعي در بانك جهاني معتقد است چالش اصلي زماني شروع ميشود كه ما بايد مردم را براي اتفاقي آماده كنيم كه هنوز قابل مشاهده نيست.
مردم بايد بدانند كه كوچكترين تغيير در سطح آب دريا ميتواند خطرات و عواقب اقتصادي بسياري در پي داشته باشد.
خطرات ناشي از بالا آمدن آب دريا
بررسيها نشان ميدهد كه تا سال ۲۰۰۵ متوسط خسارتهاي ناشي از سيل در شهرها به بيش از ۶ ميليارد دلار رسيده است و حتي اگر انسانها توليد گاز دي اكسيد كربن را محدود كنند( كه با شرايط فعلي بعيد به نظر ميرسد) باز هم سطح درياها تا سال ۲۰۵۰ حدود بيست سانتيمتر افزايش خواهد يافت. اين ميزان بالا آمدن آب دريا ميتواند خطر سيلها و بارشهاي شديد را در شهرهاي ساحلي مثل بمبئي بيش از دو برابر افزايش دهد.
پيشبينيها
پيش بيني ميشود تا سال ۲۰۵۰ بالا آمدن آب درياها و سيل ناشي از آن خسارتي بيش از يك تريليون دلار به جا بگذارد مگر اين كه ساكنان اين شهرها براي موقعيت جديد آماده باشند. هالگات معتقد است كه سرمايه گذاري براي مقابله با اثرات ناشي از بالا آمدن آب دريا ميتواند خطر و خسارت ناشي از اين پديده را كاهش دهد و وظيفه ما در اين شرايط، بيش از هر چيزي ديگري آگاه سازي مردم و مسئولان است.
بمبئي تنها شهري نيست كه با خطرات و عواقب ناشي از بالا آمدن آب دريا مواجه است بلكه همه شهرهاي ساحلي آسيا كه در حال رشد سريع اقتصادي هستند و جمعيتي بالاتر از ده ميليون نفر دارند با اين خطر روبرو ميباشند.
مانند داكا پايتخت بنگلادش، مانيل پايتخت فيليپين و جاكارتا پايتخت اندونزي كه در ريسك بيشتري قرار دارند و طبق بررسيها اين شهر هر سال بطور متوسط ۲۰ تا ۲۸ سانتي متر بيشتر به زير آب فرو ميرود.
واقعيت اين است كه خطرات ناشي از تغييرات آب و هوايي بيش از آن چيزي است كه تصور ميشد و شهرهاي ساحلي بزرگ بايد براي افزايش سطح آب تا يك متر هم آمادگي داشته باشند چون در غير اين صورت عواقب ناشي از اين تغييرات، جبران ناپذير خواهد بود.
پيشنهاد مطالعه: مطلب توليد و استفاده از انرژي بادي باعث گرم تر شدن زمين ميشود! را در مجله دلتا بخوانيد.